Ah Bir Çocuk Olsam


 Bir çocuğun gülümsemesi, bu hayata bir kahkaha bırakması sokakları neşelendirir.

 Eskiden sokaklar çocuklarla doluyken şimdi ıssız kaldı.

 Evde kalan çocuklar dışarı çıkmak istemedi ya da aileleri dışarıdaki hayatı güvensiz bulup çocuğunu dışarı yollamadı.

 Şimdi sokakta yürürken yalnız olduğunu hissediyorsun. Eskiden sokaklar yalnız değildi, dolup taşardı.

 Ayağına kadar bir top gelir, çocukların birine pas atıp bir nevi olsun onların oyununa dahil olurdun.

 Zamanla insan birçok şeyi özlüyor. Özledikleri ise hep geçmiş yıllarda kalıyor. Sonra "ah senin gibi bir çocuk olsaydım" diye dert yanıyor. Oysaki bilmediği bir şey var. İnsan istediği zaman her yaşta çocuk olabiliyor. Yeter ki içindeki çocuğu özgür bıraksın.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ne Kadar Gidebilirsin?

Biri lazım